Van Las Vegas naar Yucca Valley

Natuurlijk duurde het vanmorgen weer even voordat we op gang waren. De ouwetjes kunnen echt niet meer zo goed tegen het nachtbraken. Maar geeft niet we hebben het leuk gehad en dus hebben we dit er wel voor over. Tegen half elf checken we uit bij de camping en vertrekken we richting Yucca Valley.

Omdat we via de Strip Las Vegas gaan verlaten rijdt Eric de eerste paar kilometer. In de nacht is Las Vegas een stad van de wereld, druk en vol leven. Overdag blijft er van de glitter en glamour meer over. Het is dan niet meer dan een straat met grote hotels en daar tussendoor de nodige winkels. Aan het einde van de Strip rijdt Eric het tankstation op om de camper vol te tanken. Intussen nestel ik me heerlijk in de bijrijder stoel, maar dat was een misrekening ik ben ingepland voor de eerste helft van de rit (haha).

In eerste instantie hebben we een groot stuk snelweg, wat is dat heerlijk hier. Cruise control op 70 mph (120 km/ dus relaxed rijden, geen files of jachtende /agressieve medeweggebruikers).

Toch ben ik blij als we na zo’n uurtje rijden de snelweg mogen verlaten richting Mojave National Park. Dit park is een woestijnpark. Nou moet ik zeggen dat een woestijn niet altijd de zandbak ik zoals ik die me voorstelde. Het is een mooi gebied, met laag groeiende beplanting en daar tussendoor een soort bomen. Het is een park dat geschikt is om vooral door te rijden. Er zijn weinig stopplaatsen. Toch vinden we na een hele tijd een plaats om te stoppen. Hier lopen we even het gebied in, helaas hebben we geen tijd voor de hele wandeling. Wel maken we hier wat foto’s. En lezen we op het informatiebord dat de bomen die we zien de bekende Joshua tree is.

Na de stop rijden we weer door. Het landschap verandert omdat er verderop geen bomen meer staan. Toch blijft het een machtig mooie omgeving. Opeens komt er meer verkeer en komen we zelfs over een spoorweg heen en volgt de weg het spoor. Tot Eric zijn grote geluk komen er vier goederentreinen langs. Altijd leuk voor de foto’s.
Om twee uur houden we onze lunchpauze. Heerlijk met Donuts. Daarna neemt Eric het stuur over.

Nadat we het park uitgereden zijn rijden we binnendoor verder. Op een gegeven moment komen we zelfs op de beroemde route 66 uit. Deze route hebben we zo’n 5 kilometer kunnen volgen. Hierna verlaten we deze weg weer. Om in een echt stuk woestijn, zoals een woestijn hoort te zijn. Heel veel zand met zandduinen op de achtergrond uit te komen.
We weten niet zeker of we op camping internet hebben. Daarom maken we een stop bij Mc Donalds om ons reisverslag weer bij te werken. De teksten stonden er al, alleen konden we in Las Vegas de foto’s niet uploaden.

Het is bijna half zeven als we op de camping aankomen. Het is een simpele maar wel leuke camping. In de tijd dat Eric de camper aansloot op het water en licht begon ik aan het eten. Boontjes, met kip en hete salsa (en als ze hier heet zeggen dan bedoelen ze ook heet) en yoghurt toe.