Death Valley
Blijf op de hoogte en volg Marianne
17 September 2013 | Verenigde Staten, Death Valley Junction
Vandaag vroeg opgestaan omdat we op tijd in Death Valley wilde zijn. We wilden er namelijk veel zien en doen.
Omdat we op tijd vertrokken waren we al om 11.15 uur op de plaats van bestemming. Gelukkig viel het nog mee met de temperatuur, deze bleef al steken op 39 graden.
In onze airgeconditioneerde camper reden we door naar de eerste stopplaats. Een schitterend duingebied en de woestijn zoals die in onze ogen hoort te zijn. Zand zand en nog eens zand.
Alleen zand hoort niet te klotsen... op weg naar de zandduinen bleek dat door de hitte een klep van het doorspoelmechanisme van de wc was blijven hangen. En omdat de andere klep in de wc wel dichtzat, overstoomde de pot en kwam dit water (gelukkig vers water) vrolijk over de rand zetten. Dan heeft zo die warmte in Death Valley wel zijn voordelen: binnen een uurtje alles weer droog :)
Na de duinen namen we de afslag in noordelijke richting om Scotty castle en de Ubehebe krater te gaan bekijken. Deze rit is bijna 40 mijl (ongeveer 55 kilometer) door een droog en dor woestijnlandschap (stenen, grind en hier en daar wat lage begroeiing). Eigenlijk is de weg van het begin tot het einde zo’n beetje hetzelfde, maar als hetzelfde zo mooi is is dat geen probleem.
Bij het Scotty’s castle maken we even een rondwandeling. Helaas kunnen we hier alleen naar binnen als we een volledige rondleiding nemen. Helaas hebben we daar geen tijd voor dus ons bezoek blijft beperkt tot een wandeling rond het kasteel. Daarna rijden we door naar de Ubehebe krater. Het is nog een flinke rit (we verrekenen ons nog een beetje met de miles en kilometers, een mile is 1.7 km). Maar als we bij de krater aankomen blijkt deze enorm groot en indrukwekkend te zijn, en de rit dus meer dan de moeite waard.
Inmiddels is er een flinke wind op komen zetten. Een warme (zeg maar gerust hete wind) en zo sterk dat je soms moeite hebt om niet om te waaien. Deze wind maakt de warmte zeker niet draaglijker. Het is inmiddels half twee en de temperatuur is inmiddels de 45 graden ruim gepasseerd.
Via dezelfde weg moeten we terug richting Furnace Creek. Vanaf dit bezoekerscentrum gaan we de zuidkant van de vallei verkennen. Omdat het inmiddels al laat is besluiten we alleen “badwater” en de gold canyon nog te bezoeken.
Badwater is een grote zoutvlakte. Verschrikkelijk mooi en bijzonder om te zien. We wandelen hier even rond en bekijken de drooggevallen zoutvlakte en het bassin dat nog een beetje water bevat.
Daarna wandelen we nog een stukje door de Gold canyon. Een mooie kloof met rotsen waardoor heen een mooi wandelpad slingert. Gezien de warmte wandelen we een heel eind de kloof in maar maken we de wandeling niet af.
Inmiddels is het ruim vier uur geweest en, omdat we nog een eind moeten rijden naar de camping nemen we de weg die ons de vallei uit zal brengen. Onderweg komen we nog het Zabriskiepoint tegen. Natuurlijk stappen we hier uit om even rond te kijken. Een korte maar steile wandeling brengt ons naar het uitzichtspunt. Wat een mooi uitzicht hebben we hier.
Vanaf hier rijden we rechtstreeks naar de camping. Helaas blijken we halverwege toch minder benzine te hebben dan we dachten. Dus snel een tank zoeken……………helaas zijn de tanks hier dun bezaaid. Maar gelukkig is er tegenover de camping een tankstation, dat we volgens mij echt op de laatste benzine dampen hebben kunnen bereiken. Eric weet nu hoeveel kilometers hij met een tank kan rijden en heeft mij beloofd in het vervolg eerder te gaan tanken.
Omdat we op tijd vertrokken waren we al om 11.15 uur op de plaats van bestemming. Gelukkig viel het nog mee met de temperatuur, deze bleef al steken op 39 graden.
In onze airgeconditioneerde camper reden we door naar de eerste stopplaats. Een schitterend duingebied en de woestijn zoals die in onze ogen hoort te zijn. Zand zand en nog eens zand.
Alleen zand hoort niet te klotsen... op weg naar de zandduinen bleek dat door de hitte een klep van het doorspoelmechanisme van de wc was blijven hangen. En omdat de andere klep in de wc wel dichtzat, overstoomde de pot en kwam dit water (gelukkig vers water) vrolijk over de rand zetten. Dan heeft zo die warmte in Death Valley wel zijn voordelen: binnen een uurtje alles weer droog :)
Na de duinen namen we de afslag in noordelijke richting om Scotty castle en de Ubehebe krater te gaan bekijken. Deze rit is bijna 40 mijl (ongeveer 55 kilometer) door een droog en dor woestijnlandschap (stenen, grind en hier en daar wat lage begroeiing). Eigenlijk is de weg van het begin tot het einde zo’n beetje hetzelfde, maar als hetzelfde zo mooi is is dat geen probleem.
Bij het Scotty’s castle maken we even een rondwandeling. Helaas kunnen we hier alleen naar binnen als we een volledige rondleiding nemen. Helaas hebben we daar geen tijd voor dus ons bezoek blijft beperkt tot een wandeling rond het kasteel. Daarna rijden we door naar de Ubehebe krater. Het is nog een flinke rit (we verrekenen ons nog een beetje met de miles en kilometers, een mile is 1.7 km). Maar als we bij de krater aankomen blijkt deze enorm groot en indrukwekkend te zijn, en de rit dus meer dan de moeite waard.
Inmiddels is er een flinke wind op komen zetten. Een warme (zeg maar gerust hete wind) en zo sterk dat je soms moeite hebt om niet om te waaien. Deze wind maakt de warmte zeker niet draaglijker. Het is inmiddels half twee en de temperatuur is inmiddels de 45 graden ruim gepasseerd.
Via dezelfde weg moeten we terug richting Furnace Creek. Vanaf dit bezoekerscentrum gaan we de zuidkant van de vallei verkennen. Omdat het inmiddels al laat is besluiten we alleen “badwater” en de gold canyon nog te bezoeken.
Badwater is een grote zoutvlakte. Verschrikkelijk mooi en bijzonder om te zien. We wandelen hier even rond en bekijken de drooggevallen zoutvlakte en het bassin dat nog een beetje water bevat.
Daarna wandelen we nog een stukje door de Gold canyon. Een mooie kloof met rotsen waardoor heen een mooi wandelpad slingert. Gezien de warmte wandelen we een heel eind de kloof in maar maken we de wandeling niet af.
Inmiddels is het ruim vier uur geweest en, omdat we nog een eind moeten rijden naar de camping nemen we de weg die ons de vallei uit zal brengen. Onderweg komen we nog het Zabriskiepoint tegen. Natuurlijk stappen we hier uit om even rond te kijken. Een korte maar steile wandeling brengt ons naar het uitzichtspunt. Wat een mooi uitzicht hebben we hier.
Vanaf hier rijden we rechtstreeks naar de camping. Helaas blijken we halverwege toch minder benzine te hebben dan we dachten. Dus snel een tank zoeken……………helaas zijn de tanks hier dun bezaaid. Maar gelukkig is er tegenover de camping een tankstation, dat we volgens mij echt op de laatste benzine dampen hebben kunnen bereiken. Eric weet nu hoeveel kilometers hij met een tank kan rijden en heeft mij beloofd in het vervolg eerder te gaan tanken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
