Richting zion National Park

Vandaag hebben we een reisdag van 382 kilometer op het programma. Ons reisdoel voor vandaag is het Zion National Park.

Vannacht hebben we heerlijk geslapen op de camping in Amargosa. De camping lag helemaal in “the middle of nowhere” en het was er dan ook heerlijk rustig. Af en toe kwam er een vrachtwagen langs en verder was het donker en stil. Helaas hebben we hier geen picknicktafel, waardoor we binnen in de camper moesten eten. Na het ontbijt maakt Eric de camper klaar voor vertrek en wandel ik nog even over de camping.

Het is negen uur als we vertrekken. Het belooft weer een mooie en fraaie dag te worden. In de schaduw is het al 25 graden. Een paar kilometer vanaf de camping ligt een cache die willen we nog even oppikken. Vooral omdat het een regular cache is waarin we onze tweede travelbug kunnen droppen. De cache is niet moeilijk verstopt en dus al snel gevonden en gelogd.

Omstreeks half tien kunnen we dan eindelijk richting Zion vertrekken. Het is een lange rit over Las Vegas, Mesquite, Hurricane en dan richting Zion. Omdat onze boodschappen moeten worden aangevuld kijken we onderweg uit naar een supermarkt. Op een gegeven moment zag ik een redelijk grote plaats liggen en zijn we afgeslagen om op zoek te gaan naar een supermarkt. We bleken in een buitenwijk van Las Vegas te zijn uitgekomen, en vlak bij de snelweg vonden we een grote outlet. In deze outlet vonden we de supermarkt van Smiths. Een giga-grote supermarkt met een assortiment waar je stil van wordt. Na lang zoeken hebben we eindelijk onze boodschappen bij elkaar en gaan we naar de kassa. Hier worden we snel door twee personeelsleden geholpen de ene rekent af en de andere pakt alle boodschappen voor je in tasjes en zet deze in de winkelwagen. En dat het Las Vegas is blijkt bij de uitgang van de winkel, want naast een apotheek vinden we hier ook de eerste gokhal met fruitmachines.

Nadat we de boodschappen hebben opgeruimd rijd ik nog even door tot aan de lunchpauze. Deze nemen we om een uur of twaalf bij een truckersparkeerplaats (met uiteraard ook weer een gokhal). Daarna is het tijd om van bestuurder te wisselen en rijdt Eric verder.

De weg is mooi, verschrikkelijk mooi en hoe verder we komen hoe mooier het wordt. De bruin egale bergen veranderen in rotsen met verschillende kleurschakeringen. Om gewoon stil van te worden. Even voorbij Mesquite rijden we recht op een gigantische rotspartij aan. Vol verbazing zit ik al te kijken waar de weg heenloopt, ik kan het niet ontdekken. Uiteindelijk blijkt de weg te slingeren tussen de grote rotsblokken door. Dit was in een woord uniek.

Daarna werden de bergen anders van vorm en van kleur. De bergen hier lijken meer op plateaus dan op punten, daarnaast hebben ze verschillende lagen die ook allemaal anders van kleur zijn. Adembenemend mooi.

Rond een uur vier kwamen we uiteindelijk aan bij het park. Gelukkig ligt onze camping vlak bij de ingang. Dus we hoefden niet ver meer te rijden. Na het inchecken, parkeren van de camper wandelen we nog even naar het bezoekerscentrum dat bij de camping ligt. Hier vinden we informatie over het park en de shuttlebus het park in.

Om een uur of zes drinken we nog wat bij de camper en gaan we voor het eten zorgen. We eten vandaag gebakken aardappels, worteltjes, vissticks/gebakken ei met spek en yoghurt.

Na de afwas drinken we buiten nog koffie/thee, ondertussen zien we de volle maan opkomen van achter de bergen die de camping omgeven. Een werkelijk adembenemend schouwspel.