Bryce Canyon
Door: 20-09-2013
Blijf op de hoogte en volg Marianne
20 September 2013 | Verenigde Staten, Bryce Canyon City
Vrijdag 20 september.
Vanmorgen op tijd opgestaan omdat we vandaag veel willen doen vandaag. Maar omdat we het gisteren wat te laat, eigenlijk veel te laat hebben gemaakt en omdat ik ook al weer een jaartje ouder ben geworden komen we wat traag op gang.
Toch zijn we al rond negen uur op weg richting Zion Park omdat we via dit park richting Bryce canyon moeten. We hebben twee dagen geleden al een permit gekocht om van deze weg gebruik te mogen maken. Deze permit (lees tol) kost 15 dollar. Best veel geld, maar de weg staat als heel mooi omschreven en anders moeten we wel erg veel kilometers omrijden.
Vlak voorbij de ingang slaan we rechtsaf de weg naar de tunnels in. Deze zogenaamde Zion Mount Carmel Highway is verschrikkelijk mooi. Wij rijden tussen gigantisch hoge rotswanden heen. Na de tunnels wordt het landschap iets vlakker, maar het blijft rotsachtig en mooi. Het verkeer rijdt lekker door totdat er een enorme opstopping ontstaat. Wat blijkt er steekt een kudde steenbokken de weg over. En omdat iedereen dit wil fotograferen zet iedereen zijn auto gewoon maar neer en stapt uit. Heel bijzonder maar wel leuk want nu kunnen wij ook nog wat foto’s maken. Kort na dit fotomoment rijden we het park uit.
Bijna direct verandert het landschap in een vlak en agrarisch landschap. Heel anders maar ook mooi. Deze blijft zo totdat we op een gegeven moment rode rotsen zien opdoemen in de verte, in eerste instantie denken wij dat dit de Bryce canyon al is, maar het blijkt de Red canyon te zijn. Een heel bijzonder rotslandschap van vuurrode rotsen. Rotsen die erg grillig van vorm zijn, het is zo mooi. Even snel als we het rotsgedeelte inrijden rijden we er ook weer uit.
Omdat ik vanavond jarig ben heb ik mezelf beloofd dat we zullen gaan barbecueën. Maar daar hebben we nog wat boodschappen voor nodig. Dus stoppen we onderweg bij een (wat lijkt) enorme grocerie. Helaas blijkt deze winkel gescheiden te zijn in een heel groot stuk voor kampeerartikelen, een nog veel groter stuk voor souvenirs en een hoekje voor de eerste levensbehoefte. Blijkbaar valt vlees en sinas hier niet onder. Dus voor mij geen barbecue vanavond. Maar wat in het vat zit verzuurt niet.
Kort na één uur bereiken we de Bryce Canyon. Omdat onze camping aan het begin van het park ligt besluiten we eerst in te gaan checken. Maar dat blijkt niet nodig te zijn en zelfs niet te kunnen. Er is hier namelijk geen beheerder. We zoeken dus zelf onze gereserveerde plaats op. Het blijkt een mooie plaats in de bossen te zijn. Op de camping eten we een hotdog. Daarna rijden we het park in. Het park heeft niet veel meer te bieden dan een aantal uitzichtpunten en wat trails.
Wij kiezen voor de Queens / Navajo combination loop gedaan. Deze trial is 3 mile (5.1 kilometer lang) en niet al te moeilijk. Dus prima te doen voor deze middag. De wandeling begint bij het Sunset point vanaf dit punt kijken we neer op een lager gelegen stuk met roze rotsen in de meest grillige en bizarre vormen. Dit lager gelegen stuk ligt in een soort kom en we kunnen in eerste instantie niet helemaal bekeken krijgen hoe je hier rond om heen zou kunnen lopen. Uiteindelijk krijgen we door dat we een eind langs het hoogste punt moeten lopen en dat er dan een pad komt dat naar beneden gaat en ons tussen de rotsen door zal leiden. Wat een ervaring is dit. Het is genieten met een hoofdletter G. Na ruim twee uur zijn we weer aan de kant waar we de wandeling begonnen alleen een dikke honderd meter lager. Dat werd dus nog een flinke klim naar boven. Gelukkig liepen we voornamelijk in de schaduw van in eerste instantie bossen. Het tweede deel van de klim ging tussen hoge rotswanden door. Heel bijzonder maar wel lekker koel. Na een flinke klim komen we moe maar voldaan weer boven.
Na de wandeling besluiten we nog even alle uitzichtpunten te gaan bekijken. Dus rijden we, zoals geadviseerd eerst naar het eindpunt van het park. De uitzichtpunten zijn veel van hetzelfde en eigenlijk hebben we het mooiste al gezien. Beetje jammer dat deze superdag op deze manier eindigt. Maar we kijken terug op een super (verjaardags)dag.
Het is al half zeven als we thuiskomen. Ik ga dus voor makkelijk vandaag en we eten dus gewoon pasta met yoghurt toe. Makkelijk en toch erg lekker.
Vanmorgen op tijd opgestaan omdat we vandaag veel willen doen vandaag. Maar omdat we het gisteren wat te laat, eigenlijk veel te laat hebben gemaakt en omdat ik ook al weer een jaartje ouder ben geworden komen we wat traag op gang.
Toch zijn we al rond negen uur op weg richting Zion Park omdat we via dit park richting Bryce canyon moeten. We hebben twee dagen geleden al een permit gekocht om van deze weg gebruik te mogen maken. Deze permit (lees tol) kost 15 dollar. Best veel geld, maar de weg staat als heel mooi omschreven en anders moeten we wel erg veel kilometers omrijden.
Vlak voorbij de ingang slaan we rechtsaf de weg naar de tunnels in. Deze zogenaamde Zion Mount Carmel Highway is verschrikkelijk mooi. Wij rijden tussen gigantisch hoge rotswanden heen. Na de tunnels wordt het landschap iets vlakker, maar het blijft rotsachtig en mooi. Het verkeer rijdt lekker door totdat er een enorme opstopping ontstaat. Wat blijkt er steekt een kudde steenbokken de weg over. En omdat iedereen dit wil fotograferen zet iedereen zijn auto gewoon maar neer en stapt uit. Heel bijzonder maar wel leuk want nu kunnen wij ook nog wat foto’s maken. Kort na dit fotomoment rijden we het park uit.
Bijna direct verandert het landschap in een vlak en agrarisch landschap. Heel anders maar ook mooi. Deze blijft zo totdat we op een gegeven moment rode rotsen zien opdoemen in de verte, in eerste instantie denken wij dat dit de Bryce canyon al is, maar het blijkt de Red canyon te zijn. Een heel bijzonder rotslandschap van vuurrode rotsen. Rotsen die erg grillig van vorm zijn, het is zo mooi. Even snel als we het rotsgedeelte inrijden rijden we er ook weer uit.
Omdat ik vanavond jarig ben heb ik mezelf beloofd dat we zullen gaan barbecueën. Maar daar hebben we nog wat boodschappen voor nodig. Dus stoppen we onderweg bij een (wat lijkt) enorme grocerie. Helaas blijkt deze winkel gescheiden te zijn in een heel groot stuk voor kampeerartikelen, een nog veel groter stuk voor souvenirs en een hoekje voor de eerste levensbehoefte. Blijkbaar valt vlees en sinas hier niet onder. Dus voor mij geen barbecue vanavond. Maar wat in het vat zit verzuurt niet.
Kort na één uur bereiken we de Bryce Canyon. Omdat onze camping aan het begin van het park ligt besluiten we eerst in te gaan checken. Maar dat blijkt niet nodig te zijn en zelfs niet te kunnen. Er is hier namelijk geen beheerder. We zoeken dus zelf onze gereserveerde plaats op. Het blijkt een mooie plaats in de bossen te zijn. Op de camping eten we een hotdog. Daarna rijden we het park in. Het park heeft niet veel meer te bieden dan een aantal uitzichtpunten en wat trails.
Wij kiezen voor de Queens / Navajo combination loop gedaan. Deze trial is 3 mile (5.1 kilometer lang) en niet al te moeilijk. Dus prima te doen voor deze middag. De wandeling begint bij het Sunset point vanaf dit punt kijken we neer op een lager gelegen stuk met roze rotsen in de meest grillige en bizarre vormen. Dit lager gelegen stuk ligt in een soort kom en we kunnen in eerste instantie niet helemaal bekeken krijgen hoe je hier rond om heen zou kunnen lopen. Uiteindelijk krijgen we door dat we een eind langs het hoogste punt moeten lopen en dat er dan een pad komt dat naar beneden gaat en ons tussen de rotsen door zal leiden. Wat een ervaring is dit. Het is genieten met een hoofdletter G. Na ruim twee uur zijn we weer aan de kant waar we de wandeling begonnen alleen een dikke honderd meter lager. Dat werd dus nog een flinke klim naar boven. Gelukkig liepen we voornamelijk in de schaduw van in eerste instantie bossen. Het tweede deel van de klim ging tussen hoge rotswanden door. Heel bijzonder maar wel lekker koel. Na een flinke klim komen we moe maar voldaan weer boven.
Na de wandeling besluiten we nog even alle uitzichtpunten te gaan bekijken. Dus rijden we, zoals geadviseerd eerst naar het eindpunt van het park. De uitzichtpunten zijn veel van hetzelfde en eigenlijk hebben we het mooiste al gezien. Beetje jammer dat deze superdag op deze manier eindigt. Maar we kijken terug op een super (verjaardags)dag.
Het is al half zeven als we thuiskomen. Ik ga dus voor makkelijk vandaag en we eten dus gewoon pasta met yoghurt toe. Makkelijk en toch erg lekker.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
