Grand Canyon South Rim
Door: 23-09-2013
Blijf op de hoogte en volg Marianne
23 September 2013 | Verenigde Staten, Grand Canyon Village
Vannacht geslapen op een hoogte van 2143 meter, dus berenkoud in onze camper. Gelukkig is de wind wel weer gaan liggen en staat de zon al hoog aan de hemel. Het belooft dus weer een mooie dag te gaan worden.
We gaan vandaag de South Rim van de Grand Canyon verkennen. Omdat we het park niet met de camper in mogen, zullen we gebruik moeten maken van de shuttlebussen. Omdat we hier maar een dag zullen verblijven hebben we gisteren een strakke planning gemaakt.
Er rijden door het park 3 buslijnen, de oranje lijn naar het oostelijk deel van het park, de rode lijn naar het westelijk deel van het park en de blauwe lijn die het centrum en de omliggende campings verbindt met de rode en de oranje lijn.
Omdat het vanaf de kampeerplek nogal ver lopen is naar de bus rijden we met de camper naar het visitor center. Vanaf hier vertrekken we met de oranje lijn naar de South Kaibab halte. Vanaf hier beginnen we aan de meest oostelijke kant van de Rim Trail. Deze Rim Trail is in totaal een dikke twintig kilometer lang. Omdat het niet mogelijk is om het hele traject in één dag te lopen zullen niet alleen lopen maar ook stukken met de bus afleggen.
Ons eerste traject wandelen we vanaf de South Kaibab naar het Mather point. Het is een hele mooie wandeling via een mooi verhard pad. Links van ons is bos en rechts hebben we schitterende uitzichten over de Grand Canyon. Wat is ook dit weer verschrikkelijk mooi. Doordat de aardkorst hier miljoenen jaren geleden omhoog is gedrukt is er een ruig, woest landschap met talloze kloven ontstaan.
Onderweg genieten we van het uitzicht, de mooie bomen en bloemen en de talloze eekhoorns. Zelfs een vogelspin en een Mule deer (soort hert) kwamen we tegen. Het Mather point is een uitzichtpunt in de vorm van een arena. Omdat het inmiddels twaalf uur is geweest eten we hier onze banaan op. Hij smaakte prima, en rook waarschijnlijk ook lekker. Binnen de korste keren werden we namelijk aangevallen door een eekhoorn die onze bananenschil wilde hebben. Helaas mogen dieren hier niet gevoerd worden, dus konden we hem niets geven. Hij bleef maar tussen Eric en mij inlopen om wat te krijgen. Toen dat niet lukte ging hij op onderzoek uit bij mijn rugzak. Hier rook hij de donuts die we voor tussen de middag bij ons hadden. Hij begon te krabben en te bijten in mijn rugzak. Toen hebben we hem maar weggejaagd.
Voor de middag hadden we het oostelijk deel van de Rim op het programma staan. Daarom zijn we op de blauwe bus gestapt die ons naar het begin van de rode lijn zou brengen. Vanuit de bus zagen we een trein. Natuurlijk moesten wij (nou ja Eric) die zien vertrekken, dus vlak bij het station hebben wij onze donuts gegeten. Helaas voor Eric blijkt de trein pas om half vier weer te vertrekken en daar kunnen we niet op wachten. Daarom loopt hij terug naar het station voor de foto’s. Ondertussen ga ik lekker op een steen zitten wachten. Het is een druk punt dus van alles te zien.
Om half twee vertrekken we voor de wandeling over het westelijk deel van de Rim. Was de weg vanmorgen mooi, deze van vanmiddag overtreft alles. Wat is het weer mooi. Het ene uitzicht is nog spectaculairder dan het andere. Omstreeks half vijf moesten we de wandeling stoppen in verband met de tijd. We zijn dan tot het Mohave punt gekomen. We kunnen hier twee bussen de nemen, de bus die, via een aantal uitzichtpunten, naar het eindpunt gaat of de bus rechtstreeks terug naar het beginpunt. Beide bussen komen tegelijk aan, maar in verband met de drukte van de bus die naar het beginpunt gaat nemen we de andere bus. Achteraf niet zo’n slimme actie. De bus stopte nog best vaak en op het eindpunt moesten we ook nog de bus uit. Om daarna in de volgende bus de tocht naar beneden voort te zetten.
Beneden aangekomen staat er al een drom volk klaar voor de bus van de blauwe lijn, en zelf zitten we ook in een propvolle bus. Omdat we geen zin hebben om een aantal bussen te moeten wachten voordat we mee kunnen, gaan we lopend terug naar de parkeerplaats. Deze route via het dorp is niet de mooiste maar wel erg gezellig. Maar ook lang en omdat mijn voet en knie niet helemaal meer wil nemen we voor het laatste stuk toch maar de bus.
Om half zeven zijn we moe maar voldaan terug bij de camper. Hier maken we pasta (had ik nog in de vriezer staan) klaar voor het eten.
Vanavond nog een spelletje rummicub en dan kunnen we op tijd naar bed.
Morgen op naar de North Rim van de Grand Canyon. Ik ben benieuwd hoe het daar weer zal zijn.
We gaan vandaag de South Rim van de Grand Canyon verkennen. Omdat we het park niet met de camper in mogen, zullen we gebruik moeten maken van de shuttlebussen. Omdat we hier maar een dag zullen verblijven hebben we gisteren een strakke planning gemaakt.
Er rijden door het park 3 buslijnen, de oranje lijn naar het oostelijk deel van het park, de rode lijn naar het westelijk deel van het park en de blauwe lijn die het centrum en de omliggende campings verbindt met de rode en de oranje lijn.
Omdat het vanaf de kampeerplek nogal ver lopen is naar de bus rijden we met de camper naar het visitor center. Vanaf hier vertrekken we met de oranje lijn naar de South Kaibab halte. Vanaf hier beginnen we aan de meest oostelijke kant van de Rim Trail. Deze Rim Trail is in totaal een dikke twintig kilometer lang. Omdat het niet mogelijk is om het hele traject in één dag te lopen zullen niet alleen lopen maar ook stukken met de bus afleggen.
Ons eerste traject wandelen we vanaf de South Kaibab naar het Mather point. Het is een hele mooie wandeling via een mooi verhard pad. Links van ons is bos en rechts hebben we schitterende uitzichten over de Grand Canyon. Wat is ook dit weer verschrikkelijk mooi. Doordat de aardkorst hier miljoenen jaren geleden omhoog is gedrukt is er een ruig, woest landschap met talloze kloven ontstaan.
Onderweg genieten we van het uitzicht, de mooie bomen en bloemen en de talloze eekhoorns. Zelfs een vogelspin en een Mule deer (soort hert) kwamen we tegen. Het Mather point is een uitzichtpunt in de vorm van een arena. Omdat het inmiddels twaalf uur is geweest eten we hier onze banaan op. Hij smaakte prima, en rook waarschijnlijk ook lekker. Binnen de korste keren werden we namelijk aangevallen door een eekhoorn die onze bananenschil wilde hebben. Helaas mogen dieren hier niet gevoerd worden, dus konden we hem niets geven. Hij bleef maar tussen Eric en mij inlopen om wat te krijgen. Toen dat niet lukte ging hij op onderzoek uit bij mijn rugzak. Hier rook hij de donuts die we voor tussen de middag bij ons hadden. Hij begon te krabben en te bijten in mijn rugzak. Toen hebben we hem maar weggejaagd.
Voor de middag hadden we het oostelijk deel van de Rim op het programma staan. Daarom zijn we op de blauwe bus gestapt die ons naar het begin van de rode lijn zou brengen. Vanuit de bus zagen we een trein. Natuurlijk moesten wij (nou ja Eric) die zien vertrekken, dus vlak bij het station hebben wij onze donuts gegeten. Helaas voor Eric blijkt de trein pas om half vier weer te vertrekken en daar kunnen we niet op wachten. Daarom loopt hij terug naar het station voor de foto’s. Ondertussen ga ik lekker op een steen zitten wachten. Het is een druk punt dus van alles te zien.
Om half twee vertrekken we voor de wandeling over het westelijk deel van de Rim. Was de weg vanmorgen mooi, deze van vanmiddag overtreft alles. Wat is het weer mooi. Het ene uitzicht is nog spectaculairder dan het andere. Omstreeks half vijf moesten we de wandeling stoppen in verband met de tijd. We zijn dan tot het Mohave punt gekomen. We kunnen hier twee bussen de nemen, de bus die, via een aantal uitzichtpunten, naar het eindpunt gaat of de bus rechtstreeks terug naar het beginpunt. Beide bussen komen tegelijk aan, maar in verband met de drukte van de bus die naar het beginpunt gaat nemen we de andere bus. Achteraf niet zo’n slimme actie. De bus stopte nog best vaak en op het eindpunt moesten we ook nog de bus uit. Om daarna in de volgende bus de tocht naar beneden voort te zetten.
Beneden aangekomen staat er al een drom volk klaar voor de bus van de blauwe lijn, en zelf zitten we ook in een propvolle bus. Omdat we geen zin hebben om een aantal bussen te moeten wachten voordat we mee kunnen, gaan we lopend terug naar de parkeerplaats. Deze route via het dorp is niet de mooiste maar wel erg gezellig. Maar ook lang en omdat mijn voet en knie niet helemaal meer wil nemen we voor het laatste stuk toch maar de bus.
Om half zeven zijn we moe maar voldaan terug bij de camper. Hier maken we pasta (had ik nog in de vriezer staan) klaar voor het eten.
Vanavond nog een spelletje rummicub en dan kunnen we op tijd naar bed.
Morgen op naar de North Rim van de Grand Canyon. Ik ben benieuwd hoe het daar weer zal zijn.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
