Van de South Rim naar de North Rim

Vanmorgen omstreeks vier uur bruut uit mijn slaap gewekt vanwege knaagdieren in de camper, of liever gezegd door Eric die droomde dat er knaagdieren in de camper zaten. En dus midden in de nacht alle lampen aandeed om vervolgens met zijn zaklamp alle kastjes na te kijken, waar natuurlijk geen knaagdieren te vinden waren.
Gelukkig was het vanmorgen iets minder koud dan gisterenmorgen toen we opstonden. Toch heeft Eric even voordat we het bed uit moesten de kachel even aangezet. Lekker warm, doen we morgen weer.
We staan hier op de South rim op een natuurlijke camping en dan kan het hier zomaar gebeuren dat je tussen de tenten en campers een groot hert ziet liggen. In eerste instantie twijfelde ik aan wat ik zag maar toen ik andere mensen druk foto’s zag maken begreep ik dat ik het goed zag. Super toch, wat is het hier toch leuk,
Vandaag hebben we een relatief korte rit op het programma staan. Van de South rim naar de North rim is maar 200 miles (340 kilometer) dus we hebben alle tijd om het lekker rustig aan te doen. Dus voordat we het park uitrijden nog even alle uitzichtpunten aandoen. Er zitten werkelijk verschrikkelijk mooie uitzichten bij. De Grand Canyon blijft verschrikkelijk mooi, al moet ik zeggen dat het gebied rondom het visitor center wel het mooiste gedeelte was.

Omdat mijn vader jarig is vandaag wilde ik hem graag bellen. Ik had Marjoke wel gevraagd om namens ons te bellen omdat ik niet wist of wij bereik hadden in het park. Maar zelf bellen is natuurlijk toch leuker. Op het een na laatste uitzichtpunt leek het of ik bereik had op mijn telefoon, helaas kon ik geen verbinding maken. Eric kon wel verbinding krijgen maar toen hij de telefoon aan mij overgaf bleek ik mijn vader wel maar mijn vader mij niet te verstaan. Ook de tweede keer lukte het niet. Helaas heb ik de hele verdere dag geen bereik meer gehad dus heb ik niet nog een keer kunnen bellen. Balen.

Richting snelweg hadden we van de week een Indianen marktplaats gezien. Ik wil hier graag een dromenvanger kopen, ik vind de symboliek van de dromenvanger namelijk mooi. Nou verkopen ze hier overal in de winkels dromenvangers. Maar ik gun zo’n vrouwtje op de markt de omzet meer. Ik denk dat in de winkels in de parken toch wel genoeg geld blijft hangen. Dus zijn we gestopt bij de eerste Navajo Trading Post. Bij een indiaans vrouwtje, dat sieraden zat te maken in haar kraam, kochten we een dromenvanger en een leuke ketting met stenen. Vrouwtje blij met de omzet en ik blij met mijn souvenirtjes.

Onze volgende stop is een scenic view. Deze wordt beheerd door indianen. Voordat we de parkeerplaats oprijden moeten we stoppen bij een wachthuisje, hier mogen we “vrijwilig” een donatie doen. We betalen 4 dollar en rijden de parkeerplaats op. Vanaf het uitzichtpunt hebben we een mooi uitzicht over een van de kloven die hier in het aardoppervlak zitten. Nadat we de kloof hebben bekeken lopen we even over de Navajo markt. Daarna is het toch echt tijd geworden om kilometers te gaan maken. We hebben nog zo’n 150 kilometer voor de boeg.

Via een mooi landschap rijden we richting North Rim. Op een gegeven moment steken we via een hele mooie brug de Colorado River over. Gelukkig is er voorbij de brug een parkeerplaats zodat we even kunnen stoppen voor een wandeling over de voetgangersbrug en om foto’s te maken. Na de brug verandert van een droog woestijnlandschap in een landschap met rechts van ons de Vermillion Cilffs (schitterende rode bergen) en links van ons een eindeloze grasvlakte. Heel mooi. Vanuit dit landschap slaan we linksaf richting North Rim.

Onze camping ligt zo’n 15 kilometer voor het park en is snel gevonden. Het blijkt ook een self-service camping te zijn. Dus zelf de gereserveerde plaats opzoeken en dan maar hopen dat je naam bij dit deze plaats staat. Dit bleek het geval dus konden we meteen de camper neerzetten.

Hoewel de wind inmiddels is opgestoken is de temperatuur nog wel redelijk. Dus eindelijk kunnen we weer een keer barbecueën. Heerlijk spareribs met groenten (aubergine en courgette). Omdat we op 2685 meter zitten wordt het vroeg koud, maar niet getreurd we hebben een kampvuurbak. Dus het hout dat achter de bak ligt erin en voila we hebben een heerlijk kampvuur. Totdat na een kwartier de kampbeheerder verschijnt die een einde aan ons vuur maakt. Het vuur mag niet boven de bak uitkomen en de boomstam moet uit het vuur. Jammer want nu hebben we wel een gezellig vuurtje maar warmte hebben we er niet van.

Daarom maar naar binnen, een spelletje rummikub doen. Ook gezellig.